موی سر انسان در اثر عوامل متعددی از جمله تغذیه‌ای ، روانی ، ارثی ، دارویی ، بیماری و عدم مراقبت صحیح ( کشیدن و بستن موها ، رنگ کردن مکرر ، و . . . ) دچار آسیب در ساقه مو ویا ریزش از ساقه یا فولیکول مو می شود.

درروش ویتامینه مو مواد مغذی با کیفیت بالا به ساقه مو رسانیده شده و ساقه موتقویت می‌شود. با این روش موادی نظیر پروتئین ، ویتامینها و املاح در دسترس مو قرار گرفته و یک سری مواد جهت بازکردن عروق تغذیه کننده موها نیز استفاده می‌شود که رساندن مواد مغذی را به ریشه مو تسهیل می‌نماید.

لغت ویتامینه کردن مو و ماسک های مو معمولا در کنار دو مشکل رایج مربوط به مو شنیده می شود: “ریزش مو” و “خشکی و شکنندگی موی آسیب دیده”.

همان طور که در مبحث مراقبت از مو اشاره شد، ریزش مو می تواند علل مختلفی داشته باشد؛ از علل ارثی تا هورمونی و بیماری ها و برخی داروها تا…. فقط یکی از علل ریزش مو کمبودهای تغذیه ای می باشد.

به طور طبیعی تغذیه مو از طریق رگ هایی که وارد پوست سر شده و به قسمت پاپی مو می رسند انجام می شود. از طریق این رگ ها مواد غذایی و اکسیژن به سلول های زنده موجود در پیاز مو رسیده و مواد دفعی خارج می شود. اگر به هر دلیلی جریان خون اطراف پیاز مو کاهش یابد یا مواد غذایی داخل خون کم باشد مو می تواند ریزش یابد. بنابراین در روش ویتامینه کردن، فقط موادی که قابلیت جذب از پوست کف سر داشته باشند و باعث افزایش جریان خون پوست کف سر ، و یا به ندرت تإمین ریزمغذی های مورد نیاز پیاز مو، شوند می توانند در درمان ریزش مو مؤثر باشند.

از آنجا که بیشتر مولکول های ویتامین و پروتئینِ موجود در مواد گیاهی یا دارویی قابلیت نفوذ از پوست سر و رسیدن به پیاز مو را ندارند، اکثر ادعاها در مورد درمان موضعی ریزش مو توسط مواد موضعیِ حاوی ویتامین و مغذی ها نادرست است. گرچه در برخی گیاهان و عناصر طبیعی با دارا بودن پیش سازهای ویتامینی (که مولکول های کوچک تر و با قابلیت نفوذ پوستی هستند)، مواد آنتی اکسیدانی، یا دارا بودن قابلیت انبساط عروقی و افزایش خونرسانی پوست، تا حدودی توانایی تأثیر بر ریزش مو را دادا می باشند.

برخلاف ریزش مو که طیف اثر مواد طبیعی موضعی برای درمان آن کمتر و بسیاری از ادعاها در مورد درمان آن با مواد طبیعی موضعی خلاف واقع است، وضع در مورد مواد ویتامینه ساقه مو و برطرف کردن آسیب های آن امیدوار کننده تر و طیف مواد مؤثر بر آن گسترده تر است.

ساقه موها در تماس با موادشیمیایی موجود در اکسیدان یا مواد قوی موجود در بی‌رنگ‌کننده‌ها و فر یا صاف‌کننده موها قرار‌می‌گیرند، دچار آسیب های متعددی می شوند که در مبحث مراقبت مو بیان شد.

از آن جا که ساقه مو یک بافت مُرده می باشد و سلول های مختلف داخل ساقه و روی آن زنده نیستند و قابلیت ترمیم خود را ندارند، آسیب های وارده به ساقه مو، اعم از خشکی آن یا شکنندگی و وز بودن آن و آسیب های ساختار میکروسکوپی آن، قابل درمان مطلق نیستند و تنها درمان کامل آن کوتاه کردن ساقه مو و تقویت ریشه مو با تغذیه مناسب است تا ساقه های رشد کرده جدید بافت سالمی پیدا کنند. عملی که مواد گوناگون با قرار گرفتن بر روی ساقه مو انجام می دهند مشابه اعمال حالت دهنده هاست که با قرار گرفتن بر روی ساقه مو، به طورموقت باعث پر شدن فضای خالی بین کوتیکول ها و قرارگیری فلس های آن بر روی هم شده، و نیز با خنثی کردن بارهای منفی روی سلول های ساقه مو و ایجاد یک لایه پوشاننده بر روی مو، باعث می شوند مو نرم تر و سالم تر و شفاف تر به نظر برسد. ولی اثر بیشتر این مواد موقتی است و معمولا تا شستشوی بعدی مو و یا حداکثر تا چند هفته پایدار است و باید این مواد به طور مرتب استفاده شوند تا مو سالم به نظر برسد.

بنابراین مواد ویتامینه و ماسک های مو بیشتر بر کیفیت موها تأثیر می گذارند تا کمیت موها.

بنابراین تاثیر بسیاری از ماسک ها رطوبت دادن به مو، کاهش بار الکتریکی موها و پرکردن فضای خالی بین فلس های کوتیکول موها است که از بروز موخوره تا حد زیادی پیشگیری می‌کند. حتی گاهی این ماسک ها هم برای رفع خشکی و زبری مو کافی نیستند و باید از سرم های مو پس از حمام هم استفاده کرد.ب ا توجه به همه چیزهایی که گفتیم، اگر موهایتان به هر دلیل آسیب‌دیده، استفاده از ماسک ها می‌تواند باعث شود ظاهر بهتری پیدا کنند.

ویتامینه موهای آسیب دیده و شکننده:

برای ویتامینه ساقه مو می توان از “مواد طبیعی” یا  “ماسک های مو” می توان استفاده کرد.

ماسک های مو:

ماسک های مو می توانند برای درمان کف سر یا حالت دهندگی ساقه مو استفاده می شوند.ماسک های مو می توانند پایه مختلفی داشته باشند.

1. ماسک موی خاک رس : از مهمترین انواع آن ماسک های برپایه خاک رُس مثل بنتونیت یا خاک رس قرمز است. ماسک های رُسی علاوه بر اینکه جاذب رطوبت هستند، به دلیل دارا بودن سیلیکون و انواع یون های فلزی باعث روی هم خوابیدن فلس های کوتیکول و ظاهر نرم و لطیف مو می شوند.
2. جلبک های دریایی: همچنین ماسک ها می توانند حاوی مواد پلیمریک طبیعی و ترکیباتی مثل جلبک های دریایی باشد.
3. مواد طبیعی: تخم مرغ، ماست، آواکادو، و انواع روغن های گیاهی مثل روغن زیتون یا روغن آرگان، پایه های گیاهی ماسک های مو می باشند.

برای استفاده مناسب از ماسک ها و ویتامینه کردن مو در ابتدا باید مشکل مو را شناخت؛ آیا مو خشک است؟ آسیب دیده است؟ چرب است؟ شوره دارد؟… براساس مشکل مو می توان به استفاده از ماسک ها دست زد. در ادامه چند نمونه از ماسک های موی مناسب مشکلات پوست را ذکر می کنیم.

مواد آب رسان یا نرم کننده

مواد آب رسان معمولاً روغنی و شامل ویتامین هایی هستند که به موها خاصیت کشسانی می دهند. این به معنی چند شاخگی کمتر انتهای موهای خشک است.
اگر این مواد بیش از حد استفاده شوند، موهایتان را خراب می کند. اگر می خواهید یک ماسک برای آب رسانی به موهایتان تهیه کنید، ماسک را بیشتر در نوک موها و کمتر در ریشه ها قرار دهید.

• آواکادو
• عسل
• روغن زیتون: این روغن رطوبت را افزایش می دهد و سبب نرمی و شفافیت می گردد.
• روغن کرچک: این روغن سرشار از اسیدهای چرب است و بسیار سبک است و به عنوان مرطوب کننده عمل می کند.
• روغن بادام: این روغن خاصیت مرطوب کنندگی بالا دارد و مو را تغذیه می کند و خارش و خشکی پوست سر را نیز برطرف می کند.
• روغن جوجوبا: این روغن خواص ضدالتهابی دارد.
• روغن نارگیل: قرن هاست که از این روغن برای مو و پوست استفاده می گردد. قدرت نفوذ بسیاری دارد و سبب رشد مو می گردد.
• روغن کتان
• روغن ماهی
• موز
• روغن ویتامین E
• روغن آگاوه ( Agave)
• روغن آرگان: روغن آرگان دارای امگا 6 و 9 است و حاوی ویتامین های محلول در چربی و آنتی اکسیدان می باشد. این روغن در استفاده برای مو بین پولک های مو نفوذ می کند و مقاومت مو را افزایش می دهد.در رشد مو تاثیر بسزایی دارد.بصورت طبیعی به مو آبرسانی می کند و از وز شدن مو جلوگیری می کند. موهای غیر قابل کنترل(وز وخشن) را نرم و لطیف می کند وآسیبهایی را که به دلیل اتوکشی زیاد،حرارت و اکسیدان کردن مو به مو وارد کرده است را ترمیم می کند.و نوعی ضد شکنندگی مو محسوب می شود.

مواد تقویت کننده:

مواد تقویت کننده معمولا پایه ی پروتئین دارند. این مواد بوی عالی ندارند، ولی برای موهای آشفته و خشک خیلی مناسب هستند. بیشتر مواد تقویت کننده معمولا آب رسان نیز هستند.

• سس مایونز
• ماست
• سیر
• تخم مرغ
• شیر کامل
• پنیر
• کره
• پوره لوبیا

مواد شّفاف کننده:

هنگام اضافه کردن مواد شفاف کننده برای موهای چرب و ترکیبی باید خیلی مراقب بود، این مواد می توانند باعث آسیب و سوختگی مو شوند.

• توت فرنگی
• زغال اخته
• تمشک
• سیب
• برگ چای
• مرکبات
• فلفل قرمز
• نعناع
• روغن درخت چای
• سرکه سیب
• جعفری

طریقه ماسک گذاری روی موها:

در انتخاب ماسک باید نوع موهای خود را در نظر داشته باشید. موهای معمولی و عادی نیازی به ماسک ندارند، ولی باز هم می توان برای آن ها از ماسک استفاده کرد. کلید موفقیت در ساخت یک ماسک مو، تعادل در محتویات آن است.

ماسک های مرطوب کننده را به موهای کثیف اعمال کنید و بگذارید ۳۰ دقیقه روی موهایتان بنشیند. برای رطوبت بیشتر، موهایتان را با پلاستیک فریزر یا کلاه حمام بپوشانید. می توانید بخوابید یا چند ساعت صبر کنید. هنگام شستن ماسک از شامپو و نرم کننده استفاده کنید.

برای شستن موها از آب ولرم استفاده کنید و بگذارید خود به خود خشک شود.

ماسک موهای چرب:

• ۸۰ تا ۱۰۰ گرم جعفری خرد شده ی تازه و نصف فنجان پوره ی لوبیا را با یک قاشق سوپ خوری جوش شیرین و 2 قاشق چای خوری روغن کرچک مخلوط کنید و بر روی موهای خود از بالا تا نوک موها بمالید. پس از 30 دقیقه با آب یا سرکه سیب موها را شست و شو دهید.
• یک عدد تخم مرغ را با گرم ماست و یک قاشق چای خوری عسل و 2 تا 5 عدد توت فرنگی مخلوط کنید و بر روی موها بگذارید و پس از 30 دقیقه آبکشی نمایید.

ماسک موهای معمولی:

۱ عدد تخم مرغ را با ۲ قاشق سوپ خوری عسل و یک قاشق سوپ خوری جوش شیرین، ۵ برگ تازه چای و نصف موز مخلوط کرده و پس از 30 دقیقه که بر روی موها قرار دادید با آب گرم شست و شو دهید.

ماسک موهای خشک یا شکننده:

روغن زیتون، روغن آووکادو و روغن جوجوبا بهترین ترکیبات درمانی برای موهای آسیب دیده  و شکننده هستند .

• دو عدد تخم مرغ را با یک عدد موز و یک قاشق چای خوری روغن زیتون و 50 گرم ماست مخلوط کنید و بر روی ساقه مو قرار دهید. بگذارید حداقل یک ساعت بمانید و در صورت تمایل می توانید شب با کشیدن کلاه روی موها بخوابید و صبح موها را با آب شست وشو دهید.
• درمان دیگر برای موهای خشک این است که نصف فنجان سس مایونز، یک عدد موز، دو قاشق سوپ خوری روغن زیتون و یک گرم آووکادو را با هم مخلوط کرده بر روی موها بمالید شب بخوابید. صبح در ابتدا یک بار موها را با شامپو و نرم کننده شست و شو دهید. سپس نصف فنجان سرکه سیب را با آب مخلوط کرده و بر موها بپاشید.
• مقداری روغن نارگیل را بخش به بخش موهایتان بمالید و پوست سرتان را با آن ماساژ دهید. سپس موهایتان را در یک حوله ی گرم پیچیده و آنرا برای ۱۵ تا ۲۰ دقیقه رها کنید. در نهایت موهایتان را مانند همیشه آب کشی کرده، بشویید و به آن نرم کننده بمالید. نارگیل غنی از پروتئین، اسیدهای چرب، ویتامین B و C، زینک، پتاسیم و آهن است.
• ۴ قاشق غذاخوری عسل را با ۶ قاشق غذاخوری روغن زیتون را باهم مخلوط نمایید و بر روی موها بمالید. می توانید شب با این ماسک بخوابید و صبح موهای خود را بشویید.
• یک یا دو قاشق غذاخوری عسل را در یک نصف فنجان یا یک فنجان کامل شیر پرچرب (در دمای اتاق) مخلوط نمایید. سپس آن را بر روی موها مالیده و پس از یک ساعت مانند همیشه موهای خود را بشویید.
• یک آوکادوی رسیده را له کنید و یک قاشق غذاخوری عسل و دو قاشق غذاخوری روغن زیتون و یک زرده تخم مرغ را به آن اضافه کنید. توجه کنید که فقط باید از قسمت گوشتی آوکادو استفاده نمایید. این‌ها را به خوبی باهم مخلوط نمایید و بر موی خود بمالید و پس از حداقل یک ساعت موها را طبق روال معمول بشویید.
• یک تکه پنبه را در عصاره ی هاماملیس خیس کنید و روی پوست سر، خط موی پیشانی و بخش داخلی مویتان بمالید. اینکار به مویتان این امکان را می دهد که رطوبت را بهتر جذب کند .

موهای مختلط:

می توانید نصف فنجان پوره ی لوبیا را با 50 گرم ماست ، یک قاشق چای خوری روغن ساقه ی چای و یک قاشق چای خوری عسل ترکیب کرده و به موهای تمیزتان بمالید. سپس موها را با آب و نصف فنجان سرکه سیب شست و شو دهید.

تقویت ساقه موها:

• 5 تا 6 حبه سیر را پوست کنده و له کنید. یک لیوان کوچک روغن زیتون را در تابه گرم کنید سپس روی پوره سیر ریخته و هم بزنید تا یکدست شود. مخلوط سیر و روغن زیتون را در یک بطری شیشه ای بریزید و بگذارید دو تا سه روز بماند. هفته ای دو بار این ماسک خانگی را روی پوست سرتان بگذارید و ماساژ دهید. اجازه دهید ماسک به مدت یک ساعت روی موهایتان بماند سپس با آب ولرم بشویید. سیر سرشار از گوگرد است و به بازسازی پیوندهای مولکولی سولفیدی ساقه مو تا حدی کمک می کند.
• یک قاشق چایخوری دانه کتان را بکوبید تا کاملا سابیده شود. یک لیتر آب را جوشانده و دانه های آسیاب شده را به آن اضافه کنید. اجازه دهید به مدت 15 دقیقه بجوشد. محلول را صاف کنید و بگذارید خنک شود سپس، دو قاشق روغن نارگیل به آن اضافه کنید و هم بزنید. اجازه دهید این دو ماده به مدت 10 دقیقه به طور کامل به خورد هم برود. موهایتان را شامپو بزنید و با آب ولرم آب بکشید. محلول را روی موهایتان بریزید و بگذارید 10 دقیقه بماند، سپس موها را آب بکشید. هر دو روز یکبار این کار را تکرار کنید.

ماسک های بر پایه خاک رس:

چهار قاشق غذاخوری خاک رس را با مقداری آب مخلوط کنید، طوری که یک خمیر غلیظ به دست میاید.به میزان اندکی نمک دریایی به آن اضافه کرده و روی موهایتان بگذارید. اجازه دهید 15 دقیقه بماند، سپس با آب ولرم شست و شو دهید. در آخرین مرحله آبکشی یک قاشق چایخوری سرکه سیب به آب اضافه کرده و

موهایتان را آب بکشید.

ماسک های مو ضد ریزش:

همان طور که در فصل های گذشته ذکر شد بهترین درمان ریزش مو، درمان علت یا بیماری زمینه ای ریزش است. اگر علت ریزش مو کمبودهای تغذیه ای باشد، تغذیه خوراکی بهترین راه درمان ریزش است. کمبود ویتامین ها و مواد معدنی می تواند باعث ریزش مو شود. زیرا تقریبا تمام ویتامین ها و مواد معدنی در ساختمان مو یا تغذیه مو نقش ایفا می کنند. بنابراین سعی کنید انواع مواد غذایی غنی از ویتامین ها و مواد معدنی را در سبد تغذیه ای خود جای دهید. سبزیجات رنگی و میوه جات گوناگون به وفور مصرف کنید.همچنین از غذاهای غنی از پروتئین مانند تخم مرغ غافل نشوید زیرا قسمت اعظم ساقه مو را پروتئین ها تشکیل می دهند. مصرف ماهی های غنی از امگا 3، 6 و 9 نیز نباید فراموش شود.

قدم بعدی استفاده از ماساژ مناسب بر پوست سر و نیز استفاده از ترکیبات گیاهی بر کف سر می باشد. همان طور که ذکر شد تاثیر ماسک ها و ویتامین ها بر ریزش مو اندک است و نیازمند دارابودن پیش شرط هایی است. اصولا ترکیباتی که دارای دو خاصیت باشند در درمان ریزش مو اثرگذارند:

1. ترکیباتی که افزایش خونرسانی را در آسکالپ موجب می شوند ، نظیر سیر ، فلفل
2. ترکیباتی که مهار آنزیم 2 آلفاردوکتاز را سبب می شوند مانند کافئین

تحقیقات مختلف خواص برخی مواد را بر روی ریشه مو آشکار کرده است:

1. سبوس برنج: سبوس برنج غنی از پروتئینها و مواد معدنی نظیر فسفر، پتاسیم، منیزیم و سیلیس است. سبوس برنج انباشته از ویتامینهای گروه B و ویتامین E ، آلانتوئین و گامااوریزانول می باشد. سبب افزایش تحریک گردش خون گردیده و مواد مغذی بیشتری را به مویرگهای محیطی در مجاورت فولیکولهای مو می رسانند. وجود آنتی اکسیدانهای طبیعی گاما اوریزانول و ویتامین ” E” موجود در سبوس برنج باعث زدایش رادیکالهای آزاد گردیده و از موها در برابر تابش اشعه مضر “UV” محافظت می نماید.
2. چای سبز: در کنار چندین ماده آنتی اکسیدان قوی که در چاس سبز وجود دارد، اپی گالوکاتچین گالات مهمترین ترکیب چای سبز است که در حدود 11 % آن را تشکیل می دهد. EGCG با تاثیر بر روی آنزیم 5 آ لفا ردوکتاز از ریزش ارثی مو پیشگیری می کند. همچنین با تاثیر بر کاسپاز – 11 باعث بر طرف کردن ضایعات Psoriform و نیز هپیراکراتوز بافتی و نهایتاً چربی سرمی شود.
3. اکلیل کوهی یا رزماری: رزماریب اعث افزایش گردش خون در سطح بدن می شود.
4. سیر: سیر به علت حضور ترکیبات گوگردی مانند آلی سین، اثر ضد عفوونی کننده، ضد باکتری و ضد قارچ دارد. پتاسیم موجود در سیر گردش خون در مویرگهای سطح پوست را افزایش داده موجبات رشد بهتر موها را فراهم می نماید . همچنین سلنیوم و روی و کلسیم موجود در سیر باعث تقویت و درخشندگی موها می شود.
5. عصاره نخل اره ای یا saw palmetto: با اثر بر 5 آلفا ردوکتوز و کاهش DHEA مانع ریزش مو می شود.
6. عصاره دانه انگور: باعث افزایش فاز آناژن می شود و قدرت افزایش خنرسانی در حد ماینوکسیدیل دارد.
7. عصاره دانه کدو تنبل: تحقیقات بر روی آن ادامه دارد و به نظر می رسد با تاثیر بر مسیر تبدیل تستوسترون عمل می کند.
8. عصاره آویشن: باعث کاهش دی هیدروتستوسترون و پوشاندن فولیکول مو و ممانعت از اثر DHT بر فولیکول مو می شود.
9. آسیاساری یا مورد: ریشه این گیاه در تحقیقات باعث افزایش سرعت رشد مو بوده است.

برای جلوگیری از ریزش مو و کمک به رویش مو می توان ترکیبات بالا را همراه مواد گیاهی دیگر بر روی سر استفاده کرد.

تاثیر گیاهان ذکر شده در بالا را می توان با ترکیب دیگر گیاهان افزایش داد و به صورت ماسک جهت تحریک رویش موها استفاده کرد. به عنوان مثال چند ترکیب را در اینجا ذکر می نماییم:

• 15 گرم برگ کنجد، 10 گرم برگ مورد، 5 گرم قهوه خام، 5 گرم آویشن، 5 گرم میوه ریواس، 2 گرم رناس، 10 گرم حنا( می توان حذف کرد) ، 10 گرم سدر و 10 گرم وسمه را با هم مخلوط کرده و بسابید. سپس این مخلوط را داخل آب جوشانده برگ کنجد بریزید و مخلوط کنید. صبر کنید تا سرد شود. مخلوط حاصله را روزانه 15 دقیقه بر روی سر خود قرار دهید.
• 20 گرم مورد را با 20 گرم آرد نخود خام یا آرد سبوس برنج و 20 گرم وسمه نرم و 5 گرم قهوه نرم و 3 یا 4 عدد زرده تخم مرغ و کمی آب مخلوط کنید و شبها بر روی سر مالیده و صبح ها بشویید. این عمل را ماهانه 2 یا 3 بار تکرار کنید.
• می توانید روغن سیاهدانه و حنا و مورد وسدر و گزنه و فندق و بادام را با موم عسل گرم شده و روغن گل سرخ مخلوط کنید و شبها به کف سر مالیده و صبح بشویید.

ویتامینه کردن دست ها

دست هر فـردی قابـل رویت تـرین قسمت از بدن اوست. پوست دست ها در معرض ترین ارگان های بدن است زیرا هم پوشانده نمی شود و هم از پرکارترین اعضای بدن می باشد. پوست این اندام به عنوان یک عضو گیرنده در ارتباط دائم با محیط خارج است. پوست این قسمت ضخیم تر از پوست دیگر نقاط بدن است. به همین دلایل پوست ظریف و نازک پشت دست ها زودتر از پوست صورت، نشانه های پیری را نشان می دهد.

اهمیت دست، لزوم مراقبت بیشتر از آن را آشکار می سازد. برای مراقبت دست ها در درجه اول باید اصول کلی را رعایت نمود و در کنار این اصول برای برطرف کردن مشکلات وست دست ها کوشید.

از مهم ترین مشکلات عمومی پوست دست ها، برجسته ‌شدن و بیرون‌زدگی رگ‌های پشت دست، نازک شدن پوست، کاهش قابلیت ارتجاع، کم بودن چربی زیر پوست و بروز لکه‌های قهوه‌ای بر روی دست می باشد. برای درمان اینگونه مشکلات درمان های مختلفی وجود دارد که ساده ترین و در دسترس ترین آنها استفاده از ترکیبات گیاهی در دسترس است. آنچه به نام ویتامینه کردن پوست دست شناخته شده است، در حقیقت استفاده از انواع ترکیبات گیاهی یا عناصر تغذیه کننده پوست جهت نرم تر و صاف تر شدن پوست دشت ها می باشد. وگرنه اصلی ترین روش تغذیه پوست دست و رساندن ویتامین ها به آن، استفاده خوراکی از انواع ویتامین ها و مواد معدنی در وعده های غذایی روزانه می باشد. در این مبحث مروری بر اصول کلی مراقبت از دست و درمان های در دسترس آن می پردازیم.

محافظت فیزیکی از دست ها

هوا یکی از موثرترین عوامل آسیب رساندن به پوست دست است و سرما و گرما هر دو به پوست دست آسیب می‌رسانند. همچنین روزانه دست بارها و بدون دستکش با انواع شوینده‌ها در تماس است که این کار آسیب‌های جدی و شدیدی را به پوست آنها وارد می‌کند. همچنین قرار گرفتن در معرض آفتاب به مدت طولانی، باعث پیری پوست دست می‌شود. پوشیدن دستکش در انجام کارهای روزانه در محیط خانه، در محل کار و در مواقعی که پوست دست خشک است، باعث می‌شود تا از بروز عوامل فیزیکی و میکروبی به پوست جلوگیری کند و پوست دست چروکیده و پیر نشود.

شست و شوی دست ها

بهترین روش برای شستشوی دست و صورت، استفاده از آب روان و صابون معمولی است. دمای آب بهتر است ولرم تا مایل به گرم باشد که قدرت پاک‌کنندگی بیشتری داشته باشد و صابون مصرفی نیز بهتر است که صابون گلیسرینه، صابون ‌کرم‌دار یا صابون بچه باشد، به خصوص درباره کسانی که بارها مجبورند دست‌های خود را شستشو دهند. مصرف صابون‌های معمولی و به خصوص صابون‌های مایع به دفعات زیاد در طول روز به پوست دست‌ها آسیب رسانده و موجب خشکی و آغازشدن فرآیند اگزمای تماسی تحریکی خواهد شد.

پاکسازی

پاکسازی پوست  باعث رها شدن پوست خارجی از سلول های مرده می‌شود و آن را درخشان می‌کند. اما پوست روی دست بسیار حساس و ظریف است. بنابراین برای پاکساری باید یک محصول مناسب با نوع پوست دست و توپ های بسیار ملایم تر از آنچه که برای بدن به کار می‌رود، انتخاب کنید.طی انجام پاکسازی با انجام حرکات چرخشی باید، بر روی کف دست ها تأکید کنید.

مرطوب کردن

پوست دست اغلب تمایل به خشک شدن دارد، بنابراین باید دست ها را با کرم مناسب نوع پوست دست مرطوب کنید، این کار بعد از شستشوی دست و یا پس از استعمال مایع ظرفشویی و دیگر شوینده ها، اهمیت بسیار زیادی دارد.

ماساژ

ماساژ دست ها باعث آرامش یافتن، دفع تنش های روزانه و به فعالیت انداختن جریان خون تا نوک انگشتان می‌شود. ماساژ دست به سرعت انجام می‌گیرد، پس از آن فرد آرامش و آسودگی را تا ساعدهایش احساس می‌کند. برای ماساژ دادن ممکن است از یک کرم مرطوب کننده یا مغذی نیز استفاده شود.

چروک دست ها

عمده خطوط پشت دست بر اثر افزایش سن، تابش آفتاب ، عوامل ژنتیکی ، تعییرات هورمونی ( به ویژه در خانم ها در دوران یائسگی ) و نیز خشکی پوست و درمواردی نیز مشکلات تغذیه ای و بیماری های پوستی پیدا شود. عوامل خارجی چون کشیدن سیگار نیز در تشدید خطوط پشت دست دخالت دارد.

برای برطرف کردن این خطوط باید از صابون های خشک و آفتاب پرهیز کرد، از مرطوب کننده ها استفاده کرد و درماتیت را درمان کرد. همچنین می توان با درمان لایه لایه برداری شیمیایی یا فیزیکی چروک ها را کاهش داد. تزریق چربی و PRP و امواج رادیوفرکوئنسی نیز در کاهش چروک ها تأثیر دارد.

ترک ها

این مشکل اغلب در زمستان پیش می‌آید. این زخم های کوچک ظاهر انگشت ها را ناخوشایند می‌کنند، در ضمن جای این ترک ها دردناک هم هست. برای پیشگیری از بروز این مشکل، باید به خوبی از دست ها محافظت کنیم، مهم ترین نکته دربارۀ حفاظت از پوست دست: از تماس طولانی مدت دست با آب و سرما باید اجتناب کنید. پوشیدن دستکش (مثلاً پوشیدن دستکش پلاستیکی موقع شستن ظرف) و یا محافظت از دست زمانی که هوا سرد است و از خانه خارج می‌شوید، نیز بسیار سفارش شده است.

نمک دریا

نمک دریا پوست‌های خسته را جان تازه‌ای می بخشد. پیش از حمام کمی نمک دریا را که در ‌آب حل کرده‌اید. به بدن بمالید و سپس آبکشی کنید. ممکن است نمک کمی پوست شما را بسوزاند یا خارش مختصری ایجاد کند، اما با شست‌وشو این مشکل رفع می‌شود.

ضدآفتاب

استفاده ازضدآفتاب مناسب و پوشاندن دست ها با آن، به خصوص وقتی خارج از خانه هستید، بسیار مفید و حتی ضروری برای سلامت دست های شماست.

ترکیبات گیاهی برای مشکلات دست ها:

• جهت نرم و سفید کردن دست مقداری عسل و آب لیمو ترش را مخلوط کرده و به مدت 20-15 دقیقه روی دستها بمالید و سپس بشویید.
• روغن زیتون یکی از بهترین مواد اولیه برای مراقبت پوست است که حاوی ویتامین های محلول در چربی و امگا 6 و 9 بوده و نقش مرطوب کنندگی و نرم کنندگی قوی دارد.
• ژل آلوئه ورا علاوه بر خاصیت مرطوب کنندگی بسیار بالا، در درمان سوختگی ها نیز کاربرد دارد.
• جهت نرم کردن دستهای خشن و تیره می توان از مخلوط آب پرتقال و عسل استفاده کرد.
• برای رفع ترک دست روزانه یک تا دوبار گلاب به دستان بمالید و بگذارید خشک شود.
• جهت نرم کردن دستهای زبر و خشن دو عدد زرده تخم مرغ را با دو قاشق چایخوری و روغن بادام شیرین به همراه یک قاشق گلاب و یک قاشق تنتور ساده بنزوئن مخلوط کرده و دستها را آغشته نمایید و با یک دستکش نخی بپوشانید و پس از چند ساعت بشویید.
• جهت نرم کردن پوستهای حساس 2 قاشق غذاخوری گلیسیرین را با دو قاشق غذاخوری پدر جوانه گندم یک قاشق غذاخوری گلاب مخلوط کرده تا به صورت خمیری نرم در آید سپس مخلوط را در ظرف دردار بریزید.
• یک لوسیون خوب برای دست ها مخلوط گلیسیرین و گلاب است. 30 سی سی گلیسیرین و 120 سی سی گلاب را با هم در یک تنگ ریخته و خوب تکان دهید و روزانه بر روی دست استفاده کنید.
• 30 گرم ریشه گل ختمی خرد شده را در آب سرد به مدت 24 ساعت خیس کنید. هر چند مدت با یک قاشق چوبی ریشه ها را فشار دهید. مایع را صاف کرده و کنار بگذارید. به آرامی یک قاشق غذاخوری موم، روغن کاکائو و روغن بادام را با هم روی حرارت کم ذوب کنید. در یک ظرف کوچک عصاره ریشه گل ختمی و یک قاشق چایخوری آبلیمو را بجوشانید. آنها را به خوبی با فاز روغنی مخلوط کنید. حرارات را قطع کرده و هم بزنید تا سرد شود. سپس در یک ظرف با در پیچی بریزید. این ترکیب براس دست ها بسیار آرامش بخش است.
• 2 قاشق چایخوری خزه اشنه دریایی را در مقدار کمی آب داغ ذوب کنید به آن گلیسیرین و 2 قاشق غذاخوری دم کرده بابونه اضافه کنید با هم به خوبی مخلوط کرده و اگر مایلید چند قطره روغن معطر بابونه بیفزایید. سپس در داخل یک ظرف با درب پیچی بریزید. این لوسیون پاک کننده دستها و مرطوب کننده است.
• یک قاشق غذاخوری گل همیشه بهار را به 120 میلی لیتر آب جوش افزوده سرد وصاف کنید. سپس آن را با 2 قاشق غذاخوری روغن بادام و 2 قاشق چایخوری پودر کائولن مخلوط کنید. قبل از انجام هر کاری که در تماس با گرد و خاک است به کار ببرید. این ترکیب بسیار مرطوب کننده است و مانع از دست دادن آب از اپیدرم می شود.
• دو عدد سیب زمینی بزرگ را پوست کنده رنده کنید و آب آن را بگیرید. یک قاشق چایخوری پودر بوراکس را در آن حل نمایید. 10 گرم موم را بر روی حرارت بخارآب ذوب نموده و یک قاشق غذاخوری روغن بادام شیرین را به آن اضافه نمائید سپس محلول بوراکس و آب سیب زمینی را به آرامی مخلوط کرده از روی حرارت برداشته به هم زدن ادامه دهید تا سرد شود سپس آن را در ظرفی ریخته در جای خنک نگهداری نمائید. این کرم مرطوب کننده است و مانع پین و چروک می شود.
• نصف فنجان روغن زیتون و نصف فنجان شکر را با هم مخلوط کنید تا حالت خمیری پیدا کند. این ترکیب را بر روی پوست دست ماساژ دهید تا باعث اسکراب و لایه برداری پوست دست شود. سپس 1٫4 فنجان عسل را گرم کرده و بر روی پوست قرار دهید. عسل ضامیکروب بوده و باعث حفظ رطوبت پوست می شود.
• نصف فنجان آب توت فرنگی را با یک قاشق چایخوری نمک طبیعی و یک قاشق عسل مخلوط کنید. ترکیب این مواد خاصیت لایه برداری، ضدعفونی و مرطوب کنندگی بالا داشته و برای ترک ها و چروک های پوست مفید است.
• مخلوط روغن زیتون و چند قطره آبلیمو با نوک قاشق خامه، شیر و گلیسیرین هم می تواند به پوست دستتان جلا و نرمی بدهد.
• از مخلوط آب خیار و گلاب برای شفاف و تمیز کردن دست هایتان استفاده کنید.
• شستن دست ها با سرکه و لیمو هم می تواند مناسب باشد.
• یک عدد زرده تخم مرغ را در کاسه ای ریخته و با 2 قاشق غذاخوری روغن بادام شیرین یا آواکادو آن را خوب بزنید و یک قاشق چایخوری عسل و 1٫4 قاشق چایخوری نمک را به آن بیفزائید و بلافاصله با این مخلوط ناخن ها را ماساژ دهید به مدت 5 دقیقه برای هر دست تا آنها را سالم و قوی کنید و دست ها را تا صبح نشوئید.
• ناخن ها حاوی کلسترین می باشند که یک مشتق از لانولین است. بنابراین می توانید یک کرم عالی کوتیکول را با استفاده از 2 قاشق غذاخوری لانولین با افزودن 2 قاشق چایخوری کائولن یا پودر لیسیتین تهیه کنید.
• دو قاشق غذاخوری وازلین سفید و تصفیه شده را با نصف قاشق چایخوری گلیسیرین مخلوط کنید و آنها را هم بزنید. این مخلوط باعث تقویت ناخن ها می شود.

ویتامینه کردن پاها

پا قلب دوم ما محسوب می شود. وزن بدن در تمام مدت شبانه روز توسط پاها تحمل می شود و این فشار می تواند باعث آسیب هایی مثل پینه و میخچه در پاها شود. همین طور پوشیده بودن پوست پاها در بیشتر ساعات شبانه روز می تواند پاها را مستعد مشکلاتی مثل بوی بدن یا قارچ ها یا… بکند. خصوصیات لایه شاخی پوست پا و نفوذپذیری آن به آب پوست پاها را مستعد ترک های گاه عمیق می کند. استعداد پاها در ابتلا به این نوع مشکلات لزوم مراقبت از پاها را آشکار می سازد. برای مراقبت از پوست پاها نیز توجه به اصول کلی و استفاده از ترکیبات مغذی بر روی پوست پاها نقش تعیین کننده ای دارند.

مراقبت های کلی:

تا حد امکان از کفش های راحت استفاده کنید. از پوشیدن کفش های تنگ، پاشنه بلند و … خودداری کنید.

جورابهای خود را عوض کرده و بشویید.

پاهای خود را خوب بشویید و خشک کنید چون پاها دارا ی غدد عرق فعال و بزرگی هستند.

پاها را بعد از شستشو بخصوص لای انگشتان را خوب خشک کنید.

روزانه مدتی پاها را در مجاورت آفتاب مستقیم قرار دهید.

ناخن های پا را مرتب کوتاه کنید.

پاها غدد چربی کمی دارند و در کف پاها هیچ غده چربی وجود ندارد مالیدن کمی کرمهای چرب به رفع خشکی پاها کمک می کند.

بوی بد پاها:

بوی پا به خصوص در کسانی که مدت طولانی از کفش استفاده می کنند بیشتر دیده می شود . محیط گرم و مرطوب داخل کفش مخصوصاً کفش های ورزشی باعث تقویت و تکثیر باکتریها از جمله کورینه باکتری ها و میکروکوکسی ها می شود که این باکتریها باعث تجزیه و تبدیل تعریق به مواد دیگری می شود که بدبو می باشند.

برای پیشگیری و درمان بوی بدن پاها ،دور شدن از شرایط گرم و مرطوب که مناسب رشد باکتریهاست، لازم است. باید از کفشهای منفذدار و صندل استفاده شود و کفش ها ماهیانه شستشو شود. کفش آغشته به عرق و بوی بد پا حداقل یک روز زمان لازم دارد تا کاملاً خشک شده و بوی نامطبوع آن از بین برود. پاها روزانه با صابونهای آنتی باکتریال شسته شده و به طور کامل خشک شود. از جورابهای نخی و پنبه ای و یا دیگر مواد جاذب رطوبت استفاده شود وجوراب ها مرتب تعویض شود. تعریق پاها را با استفاده از محلول آلومینیوم کلراید یا ایونتوفورزیس می توان کاهش داد. استفاده از محلول های اریترومایسین یا کلیندامایسین و بنزوییل پروکساید جهت از بین بردن باکتریهای مولد بو لازم است. در موارد مقاوم به مراحل فوق آنتی بیوتیکهای خوراکی هم قابل تجویز است.

می توان از محلول های گیاهی نیز جهت کاهش بود بد پا استفاده کرد. برای این کار مورد و برگ گل سرخ را شسته، خشک کرده و پودرکنید. سه قاشق سوپ‌خوری از پودر را در دو لیوان آب بجوشانید تا جایی که تنها به اندازه یک لیوان از جوشانده باقی بماند. جوشانده را بعد از هر بار استحمام به پا اسپری کنید. می‌توان در صورت تمایل مورد را با گلاب مخلوط کرد و خمیر را کف پا ضماد کرد.

ترک و زبری کف پا:

در مناطقی که آب و هوای خشک دارند به دلیل کمی رطوبت هوا و تابش نور خورشید و باد به تدریج آب میان بافتی پوست کاهش یافته و خشک می گردد. ترک های پا معمولًا روی لایه اپیدرم پوست ایجاد می شوند، اما گاهی اوقات عمیق تر شده و به لایه درم پوست نیز سرایت می کنند و فرد دچار درد در ناحیه های ترک خورده می شود. با افزایش فشار روی پا، پوست پا کم کم پهن تر می شود. شایع ترین بخش ها، کناره های پاشنه پا و زیر انگشت شست پا هستند. خشکی پوست علت اصلی ترک پاشنه پا و علت عمده دیگر آن کلفت شدن و پینه پوست اطراف پاشنه پاست. خصوصیات بافتی پوست در پا و نیز کمبود موادمعدنی و ویتامین ها مثل روی یا اسید چرب امگا 3 در ایجاد ترک پا موثرند. برای جلوگیری از ترک پا باید تغذیه مناسب و سرشار از ویتامین ها و مواد معدنی و اسیدهای چرب مفید مثل انواع ماهی و تخم مرغ داشت، بهداشت و نظافت پا را رعایت نموده، پس از حمام پا را به دقت خشک کرد و از کرم های مرطوب کننده استفاده کرد. همچنین می توان از ترکیبات طبیعی برای رطوبت پا و برطرف کردن خشکی استفاده نمود:

1. روغن های گیاهی: مالیدن انواع روغن گیاهی بر روی ترک های پاشنه ی پا می تواند نتایج خوبی داشته باشد. شما می توانید از روغن زیتون، روغن کنجد، روغن نارگیل یا هر نوع روغن گیاهی هیدروژنه ای برای بهبود ترک های پا استفاده نمایید.

ابتدا پایتان را با یک سنگ پا لایه برداری کنید و به خوبی بشویید، و سپس روغن را به پاشنه و کف پاهایتان بمالید. بعد از آن یک جفت جوراب تمیز به پا کنید و به رختخواب بروید. این درمان را برای چندین روز متوالی ادامه دهید.

همین طور می توانید موم پارافین بخرید و آنرا با روغن خردل یا روغن نارگیل مخلوط کرده و سپس برای مدتی آنرا حرارت دهید تا ذوب شود. پس از سرد شدن، بر روی ترک ها قرار داده و بر روی آن جوراب بپوشید.

2. یک موز رسیده را بکوبید تا خمیر یکنواختی از آن بدست بیاید. ابتدا پایتان را به خوبی تمیز کنید، سپس خمیر بدست آمده از موز را به پایتان بمالید و اجازه دهید به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه بر روی پایتان بماند تا پوست خشک پایتان به خوبی تغذیه شود. حالا پاهایتان را با آب گرم به خوبی بشویید و سپس داخل آب سرد غوطه ور کنید.
3. خاصیت اسیدی لیمو ترش می تواند خیلی مفید باشد، اما باید اطمینان حاصل کنید که آب لیمو ترش تنها به پوست سخت پاشنه ی پایتان مالیده شود. به علاوه می توانید پاهایتان را به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه در یک سطل آب ولرم که به آن لیمو ترش افزوده اید غوطه ور سازید.
4. مقدار مساوی از گلیسیرین و گلاب را باهم مخلوط نمایید. پیش از اینکه از خانه خارج شوید، مخلوط بدست آمده را به پایتان بمالید تا اینکه به خوبی جذب پوست پایتان شود. این درمان را برای چند هفته تکرار کنید تا پاشنه ی پاهایتان نرم شوند.
5. برای جلوگیری از ترک پاشنه ی پاهایتان، باید پوست های مرده ی سخت اطراف پایتان را به صورت منظم لایه برداری کنید و سپس با مالیدن کمی وازلین، منطقه ی پاشنه ی پایتان را بپوشانید. پس از مالیدن وازلین باید جوراب به پا کنید تا اینکه وازلین بتواند به خوبی در پوست شما نفوذ کند.
6. عسل هم از آنجایی که خواص مرطوب کنندگی و ضد باکتریایی دارد می تواند بعنوان درمانی برای ترک پاشنه ی پا مورد استفاده قرار گیرد. عسل هم می تواند جهت بهبود و درمان پوست خشک پا و هم ترک پاشنه ی پا مورد استفاده قرار گیرد. برای این کار یک فنجان عسل را در سطلی که تا نیمه با آب گرم پر شده است مخلوط نمایید و پاهایتان را برای ۱۵ تا ۲۰ دقیقه در این مخلوط غوطه ور کنید. در آخرپاهایتان را به آرامی لایه برداری کنید.
7. پاهایتان را برای ۱۰ تا ۱۵ دقیقه در آب نمک گرم فرو ببرید. سپس پایتان را در آب سرد فرو کنید تا گردش خون در آن بهبود یابد. اینکار همچنین درد ناشی از ترک پاشنه ی پایتان را هم تسکین می دهد. حالا پاهایتان را خشک کنید و کمی کرم مرطوب کننده یا وازلین به آن بمالید..
8. برای لایه برداری از پاهایتان می توانید از یک اسکراب خانگی ساخته شده توسط عسل، سرکه سیب و آرد برنج استفاده کنید. برای ساخت این اسکراب، دو تا سه قاشق غذاخوری آرد برنج، چند قاشق عسل و کمی سرکه ی سیب را باهم مخلوط کنید تا خمیر سفتی بدست بیاید. می توان یک قاشق روغن زیتون یا روغن بادام شیرین نیز به این خمیر افزود.
9. یک لیوان آب را به جوش آورده چهار قاشق غذاخوری گل بومادران را درون آن ریخته و حرارت را کم کنید تا به حالت دم کرده اسانس گل ها خارج شود. محلول را صاف کرده و یک قاشق چایخوری گلیسیرین را داخل آن بریزید. مخلوط آماده شده را بر روی ترک ها مالیده و به آرامی ماساژ دهید.
10. چهار قاشق غذاخوری گلیسیرین و یک قاشق غذاخوری آبلیمو و یک قاشق غذاخوری گلاب مخلوط کنید و هر بار بعد از استحمام این مخلوط را به کف پاهایتان مالیده و خوب ماساژ دهید.
11. یک لیتر روغن کنجد و 350 گرم اوسرین را با در ظرفی ریخته و روی حرارت غیر مستقیم مانند درب کتری قرار دهید پس از اینکه کاملًا ذوب شد مقداری اسانس توت فرنگی را اضافه و از روی حرارت بردارید. ابتدا پوست پاها را باگلیسیرین آغشته کرده و سپس این محلول را بر روی ترک پا گذاشته با یک پلاستیک فریزر بپوشانید.

میخچه:

فشار مستمر و طولانی مدت به کف پا ( مثلا به دلیل شغل ، تفریح و ورزش  ) خصوصا در افرادی که انحراف آناتومیک در کف پای خود دارند ، باعث ضخیم شدن پوست موضع در پاسخ به این فشار می شود. به این پدیده ضخیم شدن پوست در یک ناحیه پینه گفته می شود. گاهی قسمت مرکزی پینه متراکم تر شده و بافت سخت تری تولید می کند که در این حالت فشارهای وارد شده به اعصاب پوستی برخورد کرده و باعث درد شدید در موضع می شود که به این عارضه میخچه می گویند . میخچه اغلب در پا ، به خصوص در بالا و کناره های انگشتان پا، کف پا و حتی بین انگشتان پا بوجود می آید.  همچنین می توانند در قسمت های دیگر بدن  نیز ایجاد شود. پوشیدن کفش تنگ و نامناسب و یا ورزش مداوم استعداد ابتلا به میخچه و پینه را افزایش می دهد . جهت پیشگیری از این عارضه انتخاب کفش های مناسب ، استاندارد و غیر تنگ و رعایت بهداشت پا توصیه می شود. از عوامل دیگر ایجاد میخچه می توان از ایستادن طولانی مدت بر سطح سخت، تغییر شکل استخوان پا، افزایش وزن، و یا ادم پا نام برد.

دیگر علل ممکن  راه رفتن بدون پوشیدن کفش، پوشیدن کفش بدون جوراب، و یا در فعالیت های ورزشی که  پا تحت فشار قرار می گیرد.

همچنین، افراد مبتلا به دیابت و یا کسانیکه جریان خون ضعیفی در پا دارند بیشتر در معرض خطر عوارض ناشی از میخچه هستند. در چنین افرادی، میخچه باید توسط پزشک درمان شود.

برخی از علائم و نشانه های  میخچه  ضخیم و خشن  شدن پوست، برجستگی های سخت  و درد هنگام فشار دادن بر روی آنها است.  همچنین در زمان ایستادن و یا راه رفتن باعث اذیت می شود.

میخچه معمولا به سادگی از بین بردن نمی رود در صورت نیاز،  از داروها و لوسیون های برای درمان میخچه استفاده میکنند. اکثر درمان های موضعی ساختنی یا آماده برای درمان میخچه حاوی انواع اسیدها، لایه بردارها و هیدروکسی اسیدها و نرم کننده هاست. همچنین می توانید داروهای خانگی طبیعی ساده را  برای خلاص شدن از میخچه بکارببرید.

سرکه، آبلیمو، جوش شیرین و سیر اساس درمان های خانگی برای میخچه است. همچنین ماساژ دادن میخچه و قسمت های مجاور  آن با سنگ پا یک درمان موثر است. سنگ پا  پوست سخت را از بین برده و درد را کاهش میدهد.

سرکه سفید شیوه درمانی بسیار عالی  برای درمان میخچه  پا است. سطح اسیدیته سرکه سفید به  نرم کردن پوست سخت کمک میکند. به علاوه، ضد قارچ است و خواص ضد باکتریایی آن خطر ابتلا به عفونت را کاهش  میدهد.

قبل از رفتن به رختخواب،  یک قسمت سرکه سفید را با سه قسمت آب مخلوط کنید تا رقیق شود سپس با وسیله نرمی بر روی میخچه بمالید صبح روز بعد پوسته پوسته می شود آن را با سنگ پا تمیز کنید و سپس روغن زیتون یا روغن نارگیل بمالید هر روز یکبار این کار را انجام دهید تا میخچه بطور کامل از بین برود.

جوش شیرین لایه بردار طبیعی است که پوست مرده میخچه را از بین می برد ، همچنین ضد قارچ  است و خواص ضد باکتریایی آن به پیشگیری از عفونت کمک میکند. برای درمان میخچه می توان 10 دقیقه تا یک ربع پا را داخل محلول جوش شیرین و آب قرار داد.

اسید موجود در لیمو برای نرم کردن پوست سخت است که باعث می شود میخچه از بین برود. مخلوط یک قاشق چای خوری مخمر آبجو با کمی آب  لیمو یک خمیر درست می کنیم . برروی میخچه زده،  با نوار زخم بندی پوشش می دهیم ، و یک شب بماند. تا زمانیکه بهبود پیدا کرد میتوانید هرکدام از این روشها را استفاده کنید.

سیر یک آنتی اکسیدان طبیعی  است و از این رو در درمان میخچه بسیار مفید است. همچنین، خواص ضد باکتری و ضد قارچ آن از عفونت جلوگیری می کند.

دو حبه سیر،  کمی سرکه  را بطور مستقیم روز میخچه می مالیم . با قرار دادن یک توپ پنبه  روی آن را با نوار زخم میبندیم .  مدت دو تا سه ساعت و سپس پانسمان را برداشته و تمیز میکنیم چند هفته این کار را انجام دهید.

یکی دیگر از درمان خوب  زردچوبه است. با توجه به ماهیت ضد التهابی آن، زردچوبه می تواند ناراحتی را تسکین،  درد  را کاهش و به سرعت بهبود دهد.

اسید موجود در گوجه فرنگی نیز به درمان میخچه کمک می کند.